Skip to main content
Zdjęcie Szkoły w Tarle

Historia Szkoły

Pierwsza wzmianka dotycząca funkcjonowania szkoły w Tarle zawarta jest w kronice szkolnej.

W 1905r. obok wystąpień na tle wolnościowym i ekonomicznym w Królestwie polskim toczyła się walka o polskie szkoły. Dzięki Polskiej Macierzy Szkolnej, której celem było zakładanie i utrzymywanie szkół z wykładowym językiem polskim i w Tarle powstała szkoła ludowa. Mieściła się w dawnej karczmie, przekazanej na cele szkolne przez ówczesną właścicielkę majątku Tarło p. Grabowską. Jeden z mieszkańców wsi – p. Kosik po kilkumiesięcznym kursie, został pierwszym nauczycielem. Kolejne ograniczenie przez Rosjan prawa do nauczania w języku polskim spowodowało, że odbywało się ono potajemnie. W Tarle były nieliczne przypadki uczenia dzieci przez rodziców.

W 1916r. Tarło znalazło się w rękach austriackich. Nowe władze zezwoliły na otwieranie polskich szkół. Szkoła w Tarle rozpoczęła swoją działalność w roku szkolnym 1916/1917. Warunki były bardzo trudne. Trzy oddziały uczyły się na zmiany w jednej izbie.

W roku szkolnym 1925 – 1926 funkcjonowała już 3 klasowa szkoła z czterema oddziałami. Było trzech nauczycieli i 3 sale lekcyjne (1 własna i 2 wynajmowane). Wkrótce utracono własne pomieszczenie.

W 1933r. mieszkańcy Tarła przy poparciu wójta podjęli decyzję o budowie szkoły. Z niewiadomych powodów zamysł nie został zrealizowany. Po II wojnie światowej przeniesiono z chat chłopskich do budynków, które nie uległy zniszczeniu, a które to wraz z częścią gruntów będących własnością Funduszu Ziemi zostały przekazane na szkołę. W budynku dworskim urządzono dwie sale lekcyjne oraz mieszkanie dla kierownika szkoły. Brakowało sprzętów szkolnych i pomocy naukowych.

Dzięki remontom i adoptowaniu pomieszczeń w budynkach gospodarczych od 1957r. szkoła dysponowała pięcioma pomieszczeniami. Taki stan utrzymywał się do roku 1962r.

Temat budowy nowej szkoły poruszony został ponownie w 1956r. Mieszkańcy Tarła wybrali Komitet Budowy Szkoły, zdecydowali się też opodatkować. Nowy budynek miał być wzniesiony w większości z funduszy własnych. Ofiarność mieszkańców i ich pomoc przy budowie spowodowały zainteresowanie Prezydium Powiatowej Rady Narodowej i Wydziału Oświaty w Lubartowie. Zdecydowano, że Szkoła w Tarle będzie jedną z Tysiąclatek. Zmieniono nieco plany budowy i powstała nowoczesna szkoła z centralnym ogrzewaniem, wodą, kanalizacją oraz dom dla nauczycieli. Sprowadzono sprzęt szkolny i pomoce naukowe. 18 lutego 1962r. nastąpiło uroczyste oddanie do użytku szkoły.

W latach 1963-1970 oprócz ośmioklasowej szkoły podstawowej w budynku mieściła się Szkoła Przysposobienia Rolniczego, do której uczęszczali uczniowie z okolicznych wsi i z Lubartowa, a w latach 1975-1985 siedziba Szkoły Gminnej w Niedźwiadzie.

W szkole działały organizacje uczniowskie: Szkolna Klasa Oszczędności, Związek Harcerstwa Polskiego, Uczniowska Liga Ochrony Przyrody i w dalszym ciągu działa Polski Czerwony Krzyż i Samorząd Uczniowski,

Wieczorami w świetlicy szkolnej spotkały się mieszkanki Tarła skupione w Kole Gospodyń Wiejskich. Organizowane były przez nie kursy kroju i szycia, gotowania, pieczenia. Odbywały się też wykłady Towarzystwa Wiedzy Powszechnej.

Wystawiano sztuki, których występowali nie tylko uczniowie, ale i dorośli mieszkańcy wsi. np. w 1970 r. wystawiano ,,Terleckie wesele”, W 1972 ,,Marcina Łuba” a w 2001 roku młodzież szkolna wystawiła ,,Kopciuszka”.

W latach w 1966-1987 działało stałe kino ,,Jutrzenka”.

Stałym elementem działalności szkoły były i są apele z okazji ważnych rocznic, świąt państwowych i szkolnych. Tradycją jest ślubowanie uczniów klas pierwszych i pożegnanie absolwentów.

Uczniowie pracują w różnych sekcjach Samorządu Szkolnego, brali i biorą udział w wielu konkursach przedmiotowych, a także  w konkursach  recytatorskich, plastycznych oraz wokalno – tanecznych.

Na terenie szkoły nadal odbywają się zawody sportowe szczebla szkolnego, gminnego, czasem  powiatowego i wojewódzkiego.

Tradycyjnie, co roku bawimy się na zabawie choinkowej dawniej organizowaliśmy bale karnawałowe i ostatkowe.

Działały różne koła zainteresowań. Prężnie pracował  zespół taneczny ,,SREBERKO”  znany z występów na terenie gminy i powiatu. Obecnie w szkole funkcjonuje formacja taneczna dziewcząt z klas II-V.

Od 1987 roku tradycją w naszej szkole jest dzień Samorządność, a od 1991 roku spotkania opłatkowe.

Rada rodziców wspomaga szkołę we wszystkich jej działaniach.

W szkole działa stołówka, z której korzysta większość uczniów.

Od 1991 roku lekcje religii odbywają się w szkole.

Szkoła zapewnia uczniom naukę języka angielskiego od oddziału przedszkolnego. Prowadzone są zajęcia wyrównywania wiedzy, korekcyjno-kompensacyjne,  gimnastyki korekcyjnej oraz wspierające uczniów zdolnych – koło matematyczne, informatyczne i języka angielskiego.

W 1999 roku w wyniku reformy systemu oświaty szkoła w Tarle przekształcona została w szkołę 6-klasową.

28 października 2003 roku Szkoła Podstawowa w Tarle otrzymała imię Marii Konopnickiej. W tym roku już po raz dziewiąty będziemy obchodzić Dzień Patrona.

Nowym dyrektorem od 2007 roku jest pani Iwona Kożuchowska.

Powiatowy Konkurs Piosenki Turystycznej odbywa się od 2007roku

Dnia 27 października 2009r. w Szkole Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Tarle odbyło się „Spotkanie pokoleń – Dawniej i Dziś”.

30 kwietnia 2010r. z inicjatywy Pana Andrzeja Mazurka i Pani dyrektor Iwony Korzuchowskiej, przy Szkole Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Tarle, w ramach programu „Katyń – ocalić od zapomnienia” został posadzony „Dąb Pamięci” poświęcony ppor. rez. Tadeuszowi Tomaszewskiemu zamordowanemu w kwietniu 1940 r przez NKWD w Katyniu.

Od 1 września 2016 roku dyrektorem szkoły zostaje pan Arkadiusz Greguła. Przewodniczącym Rady Rodziców wybrano pana Andrzeja Kubickiego. W szkole pracuje 8 nauczycieli, sekretarka, kucharka, dwie sprzątaczki i knserwator.

Historia miejscowości

Wieś Tarło powstała w początkach XVI wieku. Pierwotnie nazywana była Wolą Górecką. Powstała z podziału większych dóbr szlacheckich. Wieś Tarło (lub jej część) należała pierwotnie do tych samych właścicieli co Górki Lubartowskiej. Wymieniona jest w 1557 roku jako wieś przekazana przez Jan Firleja swojemu synowi Mikołajowi podczas podziału dóbr. W 1626 roku wieś była własnością wojewody wołyńskiego. Wieś liczyła sześć łanów ziemi. Mieszkało we wsi też trzech zagrodników i kilka komornic. Wieś dzieliła losy pobliskiego Lubartowa należąc do dóbr lubartowskich. Po 1598 roku wieś należała do Kazimierskich. W 1626 roku wieś stała się własnością Zasławskich. W końcu XVII wieku dobra lubartowskie a w nich Tarło stało się częścią dóbr Wiśniowieckich a potem Lubomirskich. W pierwszej połowie XVIII wieku dobra lubartowskie przeszły na własność Sanguszków. W 1827 roku wieś liczyła 356 mieszkańców w 45 domach. W początku XIX wieku wieś należała do dóbr Lubartów. W 1839 roku wieś stała się własnością Henryka Łubieńskiego, które później stały się własnością Banku Polskiego. W 1859 roku została sprzedana prywatnemu właścicielowi. W 1876 roku folwarki Tarło i Klementynów zostały oddzielone od dóbr lubartowskich. Utworzono dobra Tarło istniejące do 1882, gdy oddzielono folwark Klementynów. W latach osiemdziesiątych XIX wieku wieś liczyła 68 gospodarzy na 839 morgach ziemi. Folwark Tarło w 1930 roku był własnością Bronisława Bartkiewicza. Folwark liczył 240 hektarów ziemi.